Przejście odcinka od Smutnej Przełęczy przez Trzy Kopy, Hrubą Kopę i Banówkę do Banikowskiej Przełęczy jest drugim etapem Grani Rohaczy.
Grań Rohaczy uważana jest za Orlą Perć Tatr Zachodnich. Obfituje w wiele trudniejszych techniczne miejsc ubezpieczonych łańcuchami. Szlak poprowadzony jest prawie ściśle granią z kilkoma eksponowanymi odcinkami. Wyprawa zapewnia wspaniałe panoramy, przede wszystkim całych Tatry Zachodnich, ale przy dobrych warunkach możemy również zobaczyć bardzo odległe szczyty Tatr, takie jak Gerlach, Lodowy Szczyt czy Kołowy Szczyt.
W dolinach Smutnej i Spalonej często możemy spotkać świstaki lub kozice.

Jeżeli wystarczy nam czasu i sił trasę możemy połączyć ze wschodnim lub zachodnim odcinkiem grani [opis trasy: “Grań Rohaczy – Ostry i Płaczliwy”].

Kraj: SłowacjaNa grani Trzech Kop
Rejon: Tatry Zachodnie
Punkt wyjścia: parking Ośrodka Narciarskiego Roháče – Spalena
Czas: 1 dzień
Pora roku: lato, jesień
Trudności:
odcinki trudne technicznie (łańcuchy), miejscami duża ekspozycja, wymagane doświadczenie wysokogórskie
Suma wzniesień: ok. 1170 m

Długość trasy: 19 km
Czas wyprawy: (sam przemarsz): 7:10 h

Ważne: Trasa jest zamknięta od 1 listopada do 31 maja.

Ważne: Konieczne ubezpieczenie w Tatry Słowackie.

Zobacz dodatkowe informacje:

Mapa online: Tatry Polskie i Słowackie

DOJAZD      EKWIPUNEK       POGODA

UBEZPIECZENIA online

NOCLEGI online

Więcej praktycznych informacji – w panelu bocznym (PC) lub na dole strony (mobile).


Poniżej prezentujemy fragment mapy “Tatry Polskie i Słowackie” Wydawnictwa Compass – trasa na Rohacze

Grań Rohaczy - mapa
Wyprawę rozpoczynamy z parkingu Ośrodka Narciarskiego Roháče – Spalena. Na czerwony szlak prowadzący Doliną Rohacką docieramy zielonym szlakiem łącznikowym, który rozpoczyna się w lewej górnej części parkingu (wschodni róg). Dzięki temu skrótowi w 8 min. stajemy na skrzyżowaniu Sindlovec.

Przed nami ponad godzina marszu asfaltem do Bufetu Rohackiego (słow. bývalá Ťatliakova chata). Po drodze mijamy skrzyżowanie na Adamculi i możemy podziwiać odsłaniające się widoki na grań Rohaczy.

Na końcu asfaltowej drogi docieramy do Bufetu Rohackiego [czytaj o Bufecie Rohackim w Ciekawostkach].

Idąc niebieskimi szlakiem wchodzimy w Smutną Dolinę (słow. Smutná dolina). Mijamy staw Czarna Młaka (słow. Ťatliakove pleso) [więcej o stawie Czarna Młaka w dziale Ciekawostki] i wygodną ścieżką docieramy do skrzyżowania, gdzie zielony szlak odchodzi w prawo do Rohackich Stawów (słow. Roháčske plesá).

Podążamy dalej dnem Smutnej Doliny. Przed nami otwiera się widok na całą dolinę i wyraźnie widoczna Smutna Przełęcz (słow. Smutne sedlo).

Po naszej lewej stronie opadają potężne ściany Rohaczy Ostrego (słow. Ostrý Roháč, 2084 m n.p.m.) i Płaczliwego (słow. Plačlivý Roháč, 2126 m n.p.m.). Po około 2 godz. od Ťatliakovej chaty wchodzimy na Smutną Przełęcz. Z tego miejsca otwiera się widok na drugą stronę głównej grani Tatr na Żarską Dolinę (słow. Žiarska dolina) z widocznym schroniskiem Żarskim.

Po krótkim odpoczynku rozpoczynamy z przełęczy ładną wspinaczkę na kolejne turnie grupy Trzech Kop (słow. Tri kopy). Szlak prowadzi ściśle granią pokonując czasami w sporej ekspozycji ponad 30-metrowe szczerbiny pomiędzy wierzchołkami Trzech Kop (ubezpieczenie łańcuchami).

Ze szczytów Trzech Kop możemy podziwiać całą grań Rohaczy i bardziej odległe szczyty Tatr.

Po godzinnej wspinaczce granią wchodzimy na obły szczyt Hrubej Kopy (słow. Hrubá kopa, 2166 m n.p.m ). Jest to świetne miejsce na dłuższy odpoczynek i podziwianie wspaniałej panoramy całych Tatr Zachodnich.

Idealnie widać całą grań Rohaczy od Przełęczy Zabrat przez Wołowiec, Rohacz Ostry i Rohacz Płaczliwy do Hrubej Kopy, a w przeciwnym kierunku Banówkę (słow. Baníkov), Pachoł (słow. Pachoľa), Salatyński Wiech (słow. Salatín, Salatínsky vrch) aż po Brestową (słow. Brestová).

Panorama z Hrubej Kopy w kierunku Rohaczy

Panorama z Hrubej Kopy w kierunku Rohaczy

Panorama z Hrubej Kopy w kierunku Banówki

Panorama z Hrubej Kopy w kierunku Banówki

Przy dobrej widoczności i ewentualnie lornetce możemy bez problemu rozpoznać charakterystyczne szczyty Wysokich Tatr: Świnica, Mięguszowiecki, Rysy, Gerlach i Krywań.

Tatry Wysokie widziane z Hrubej Kopy

Tatry Wysokie widziane z Hrubej Kopy

Schodzimy teraz na długą przełęcz Lúčne sedlo, z której rozpoczyna się wspinaczka granią Banówki.

Miejscami przy dużej ekspozycji przechodzimy przez liczne granitowe wcięcia i gładkie płyty. Po niecałej godzinie graniowej wspinaczki stajemy na niewyróżniającym się szczycie Banówki (słow. Banikov, 2178 m n.p.m.).

Jest to najwyższy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich. Oferuje on, podobnie jak Trzy Kopy wspaniałe panoramy. Wg nas znacznie wygodniejszym miejscem do podziwiania krajobrazów jest Hruba Kopa.

Ze szczytu do Doliny Żdarskiej prowadzi szlak zielony, my schodzimy (znaki czerwone i zielone) główną granią na Banikowską Przełęcz (słow. Baníkovské sedlo) 2040 m n.p.m.

Ze skrzyżowania na przełęczy można niebieskim szlakiem zejść przez Zawraty do Doliny Jałowieckiej, kontynuować przejście głównej grani czerwonym szlakiem na Pachoł i dalej Salatyński Wierch, lub tak jak biegnie nasza trasa zejść żółtym szlakiem do Spalonej Doliny (słow Spálená dolina = Zelena Dolina).

Wygodną ścieżką schodzimy najpierw do skrzyżowania pod Hrubą Kopę, gdzie zielony szlak odbija do Rohackich Stawów, a trochę niżej do skrzyżowania pod Przednim Zielonym (słow. Predné zelené), gdzie z kolei niebieski szlak prowadzi w kierunku stawów. Jest to ostatnie miejsce wysokogórskich panoram, dalej ścieżka sprowadza nas na dno Zielonej Doliny.

Po drodze możemy podejść do Rohackiego Wodospadu [Rohacki Wodospad w Ciekawostkach].

Na dnie doliny, niestety już asfaltową drogą, w parę minut docieramy na Adamculę, i dalej na parking przy stacji narciarskiej.